هنر در حرم-بخش اول

دست ها و قلم ها
از سال 1379 به بعد زائران حرم رضوي دستشان را بر گوي و ماسور ههاي ضريحي گره زد ه اند كه توسط استاد فرشچيان طراحي و زير نظر استاد خدادادزاده اجرا شده.
قلم زنان اصفهاني به پيروي از طرح استاد، قلم را رقصاند هاند تا تك تك گلها، برگ ها ونقش و نگارها را بر تن فلز حك كنند و از سيم و زر ضريحي مهيا كنند كه احتمالا 400 سالي
عاشقان امام بر گردش خواهند چرخيد. سابقه نصب ضريح در مرقد مطهر به عهد سلطنت شاه طهماسب صفوي و سال 957 قمري برمي گردد. در اين سال مرقد مطهر براي اولي بار
ضريحي چوبي با روكشي از طلا و نقره را تجربه كرد.ضريح دوم، سوم، چهارم و بانيان بعدي يكي پس از ديگري آمدند تا نوبت به پنجمين و آخرين ضريح رسيد.

خوشنويسي بر طلا
معمولا مسافران مشهدالرضا(ع) هرجاي شهر كه باشند،چشمشان به دنبال رنگ طلايي گنبد امام هشتم
مي گردد. چشمگيرترين عضو معماري حرم، محل نمايش كلام الله و اسما حسني است. كتيبه هاي آن هم سهم
مقد س ترين هنر مومنان، خوشنويسي است. قد بلند خط ثلث سال هاست كتيبه مساجد و مرقد مطهر امامان وامامزادگان را اين چنين پر كرده است. گنبد و ساقه رعناي مرقد امام رضا(ع) تا قبل از عهد تركان صفوي با كاشي پوشيده شده بود. در واقع اين شاه طهماسب صفوي بود كه براي پوشاندن گنبد مرقد امام به هنرمندان دستور تهيه خشت هاي طلايي رنگ را داد. بعدها رنگ طلايي همين خشت ها در ضلع جنوبي ساقه گنبد، زمينه اي شد براي خط خوش خوشنويسان نامي عهد صفوي.